คนเรานั้น มีเวลาเท่าๆกัน
มีเวลาที่จะเจอความทุกข์และความสุข...เหมือนกัน
แม้ว่ารูปแบบจะแตกต่าง
แต่ก็เป็นสิ่งเดียวกัน
ไม่ว่าจะมีความแตกต่างใด
ทุกคนก็ต้องเจอสิ่งเดียวกันไม่มียกเว้น
นั่นก็คือ เวลาแห่งความสิ้นสุดของชีวิต
วันหนึ่งๆ...เรามีเวลาคิดถึงตัวเองบ้างไหม?
หรือคิดถึงแต่คนรอบข้าง
คนส่วนมากคิดถึงคนที่ตัวเองรัก
แต่ไม่ค่อยคิดถึงคนที่รักตัวเอง
บางทีก็ไม่มีเลย
หากไม่แม้จะคิดถึงใคร ?
ก็คิดถึงวันสุดท้ายของชีวิตไว้บ้าง
เพราะอาจจะเป็นวันนี้ พรุ่งนี้ก็ได้
จะได้มีเวลาหันมามองคนที่รักเราบ้าง
คนที่่รักเราโดยแท้จริง
ไม่ต้องการอะไรจากเราแม้แต่น้อย
มีแต่ให้
จะได้ไม่ชื่อว่า...อกตัญญู.
ร. ปิยาจาโร
วัดบ้านพราน
แสวงหา อ่างทอง
No comments:
Post a Comment
ธรรมะมิใช่ของใครคนใดคนหนึ่ง เป็นของทุกคน โปรดช่วยกันดูแล ชี้แนะแนวทาง เป็นกุศล
มุิตาจิต เผยแผ่ต่อทุกสรรพสัตว์