Thursday, 18 August 2011

...กับดัก

คนเมืองใหญ่
  น้อยคนนักที่จะรู้จักธรรมชาติ รู้จักณ.ที่นี้หมายถึงรู้จักจริงๆ มิใช่พบ มิใช่เห็น หรือแค่ได้ยินได้ฟังมา   ดังนั้นแล้วคนเมืองใหญ่จำนวนเหล่านี้จึงไม่สามารถเข้าใจกฏแห่งธรรมชาติได้อย่างถูกต้องและถ่องแท้
คนชนบท...ส่วนมาก
  วิ่งไขว่คว้าหาเงินตราและความสำเร็จ ที่เข้าใจไปเองว่า มีอยู่ในเมืองใหญ่ จนลืมและไม่เข้าใจกฏแห่งธรรมชาติ
  ความแตกต่างและความไม่เข้าใจนี่เองที่เป็นตัวกำหนดให้คนหลงทาง จนไม่สามารถที่จะดำรงชีวิตอยู่ได้โดยปรกติสุขและปราศจากทุกข์
ต่างคนต่างไม่เข้าใจ
ต่างคนต่างติดกับดัก
กับดักที่ตัวเองกำหนดขึ้น  สร้างขึ้น อาจจะด้วยความไม่รู้หรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ตามแต่
ทว่าเมื่อเดินหลงทางแล้วก็ยากที่จะหวนกลับปีนป่ายให้พ้นวังวนเหล่านั้นได้โดยง่าย
เพราะความหลงนั้นพิษร้ายกาจมาก
รวมไปถึงมนุษย์นั้นชอบเดินทางและค้นหา แต่ไม่ชอบมีผู้นำ ไม่ชอบมีพี่เลี้ยง
ทั้งๆที่โลกนี้มีพี่เลี้ยงมานานแล้วกว่าสองพันห้าร้อยปีก็ตาม
มนุษย์จึงหลงทางกันวันแล้ววันเล่า ปีแล้วปีเล่า จนยาวนานตลอดชีวิต.....

No comments:

Post a Comment

ธรรมะมิใช่ของใครคนใดคนหนึ่ง เป็นของทุกคน โปรดช่วยกันดูแล ชี้แนะแนวทาง เป็นกุศล
มุิตาจิต เผยแผ่ต่อทุกสรรพสัตว์