อย่าลืมว่า...เรามิใช่มนุษย์เพียงคนเดียวที่ยืนอยู่บนโลกใบนี้ มนุษย์คนอื่น ก็มีสิทธิ์เท่าเทียมกับเราในการที่จะยืน..จะใช้ชีวิตเหมือนกับที่เราใช้ ไม่มีเหตุผลใดๆทั้งสิ้นเลยที่เราจะเอาคำว่า ใช่ไม่ใช่ ดีไม่ดี สวยไม่สวย หล่อไม่หล่อ ชนกลุ่มน้อย ชนกลุ่มใหญ่ คนไร้รากหรือคนเมืองศิวิไลย์ คนจนหรือคนรวย มาเป็นเครื่องชั่งตวงวัดความเป็นมนุษย์ของผู้อื่น อย่าตัดสินคนอื่นตามที่ได้ยินได้ฟังมา อย่าพิจารณาความเป็นคนจากความชอบไม่ชอบ อิฐก้อนสุดท้ายที่เรามองไม่เห็น ก็เป็นอิฐก้อนแรกที่ทำให้เรามีที่ยืน ทุกอย่างล้วนมีคุณค่าอยู่ในตัวของมันเองเสมอ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่มีคนต้องการ หรือไม่ต้องการ การอยู่ร่วมกัน จึงเป็นคำที่ไพเราะที่สุด " ร่วมกัน " ดอกไม้หลากสี เมื่อมารวมกันกลายเป็นพวงมาลัยถวายเป็นพุทธบูชา เมื่อไรก็ตามที่เกิดความเหลื่อมล้ำ ความอยุติธรรมก็จะเข้ามา เมื่อนั้น โลกก็ประสบกับหายนะ...
No comments:
Post a Comment
ธรรมะมิใช่ของใครคนใดคนหนึ่ง เป็นของทุกคน โปรดช่วยกันดูแล ชี้แนะแนวทาง เป็นกุศล
มุิตาจิต เผยแผ่ต่อทุกสรรพสัตว์