เรื่องของความสูงต่ำ

คนที่คิดต่ำ ทำเรื่องต่ำๆตลอดเวลาจนเกือบตลอดชีวิต เวลาพินิจพิจารณาอะไร ก็มักจะใช้ ความต่ำ แห่งจิตใจของตัวเอง เป็นบรรทัดฐาน ซึ่งผลที่ได้ก็ย่อมต่ำ ตามมาตรฐานของตัวเอง คนประเภทนี้นิยมเที่ยววินิจฉัยคนอื่น และหาคำตอบจากจิตใต้สำนึกที่ต่ำของตัวเองเป็นเกณฑ์ตัดสิน

คนที่คิดดี ทำดี จะไม่มีเวลาไปเที่ยวตัดสินความเป็นคนของใคร เพราะเวลาส่วนใหญ่ ใช้ไปกับการทำความดี มองหาความดี จุดดีเพือปรับปรุงตัวเองและเป็นแบบอย่าง


คนจิตใจสูง ย่อมสูงทั้งกาย วาจา ใจ

ส่วนคนที่จิตใจต่ำทราม ก็ย่อมทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามกับความดีเสมอ

ไตรลักษ์

สรรพสิ่ง คือของใช้ มิใช่ของฉัน เป็นแค่สิ่งนั้น สิ่งนี้ มิใช่หรือ เป็นเพียงคนนั้น คนนี้ มิใช่ฤา จะไปยึด แบกถือ ไว้ทำไม? แม้ตัวเรา ก็ใช่เรา ที่ใหนหนา เพียงธาตุสี่ รวมเข้ามา เป็นสังขัย ก็เป็นเพียง ดินกับน้ำ ลมกับไฟ อยู่ด้วยกัน สัมพันธ์กันได้ แต่..ไม่ยึดกัน สักวันหนึ่ง ก็ต้องพราก จากทุกอย่าง คนละทิศ คนละทาง ต่างแปรผัน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับขันธ์กัน กฏของไตร- ลักณ์นั้น เป็นสัจจริง.